Top-100 2024: 61-70

Gisteren stond het lijstje vol met nieuwe binnenkomers, morgen zien we er ook weer een paar, maar vandaag houden we het bij eentje. De bekende gezichten variëren van heel luchtig tot loodzwaar.

70. Keer op Keer (Inka en Markus Brand, 2016)
Positie vorig jaar: 74
Verschil: +4
De andere dobbelklassieker heeft stuivertje gewisseld met Next Station: London. Ik ben nog steeds van mening dat de opvolger vele malen leuker is (en deze versie zelfs overbodig maakt). Maar ik verkeer in een kleine minderheid, want deel twee kreeg slechts een handvol stemmen.
“Het spel dat ik het meest kado heb gegeven, want de naam klopt.” (Vanja)
“De naam zegt het al, dit spel blijf je spelen.” (Dagmar)

69. Tapestry (Jamey Stegmaier, 2019)
Positie vorig jaar: 66
Verschil: -3
Tapestry is een tikje pittiger dan Keer op Keer, maar bijna net zo stabiel in de lijst. En het heeft zelfs dobbelstenen! Daar doe je wel iets anders mee, en als je wilt hoef je ze zelfs helemaal niet te gebruiken. In ons taalgebied blijkt het in ieder geval geen eendagsvlieg.
“Deze inmiddels klassieker blijft gewoon nog steeds leuk ook naar meer dan 300 potjes.” (Rik)
“Dit spel krijgt niet van iedereen de liefde die het verdient, maar voor mij blijft het met verre voorsprong de beste van Jamey Stegmaier, van Stonemaier Games, en van Automa Factory.” (Karel)

68. Teotihuacan (Daniele Tascini, 2018)
Positie vorig jaar: 65
Verschil: -3
Ook hier vinden we een pittige hersenkraker met dobbelstenen. Maar opnieuw worden ze hier anders gebruikt. Sterker nog, je gooit ze niet één keer tijdens het spel. Of het moet zijn uit frustratie van tafel met de rest van de spelonderdelen. Fun fact: vorig jaar kwamen Tapestry en ‘Teo’ ook direct na elkaar in de lijst.
“Met alle uitbreidingen erbij wordt den Teo héél pittig, maar ook het basisspel is nog steeds een fijne spelervaring.” (Amaury)
“Weer een prachtig spel van Tascini dat zich afspeelt in een oude beschaving.” (Steven)

67. Underwater Cities (Vladimír Suchý, 2018)
Positie vorig jaar: 58
Verschil: -9
De derde zware jongen op rij, maar hierna worden de speller weer een stuk toegankelijker. Dit spel is vast het meest diepgaande van de lijst, want het komt tot op de bodem van de oceaan. Badoem-patssss, ik ben hier nog de hele week.
“Een spel dat elke keer weer veel keuze geeft.” (Luc)
“Geweldig actieselectiemechanisme vol tergende beslissingen.” (Ilja)

66. Dixit (Jean-Louis Roubira, 2008)
Positie vorig jaar: 94
Verschil: +28
Dixit maakt de grote val van de afgelopen twee jaren helemaal goed en is dit jaar een van de sterkte stijgers in de lijst. Opvallend als je bedenkt hoeveel spellen er inmiddels zijn met een vergelijkbaar spelidee. Maar geen van die spellen komt maar in de buurt wat betreft populariteit.
“Wij spelen altijd met een extra willekeurige kaart van ‘de doos’. De hoeveelheid keren dat die een perfecte kaart voor de hint neerlegt is hilarisch groot.” (Sem)
“Wat een goed spel voor een groep. Leuk om te zien hoe verschillende potjes er anders uit zien door dat de groep anders was.” (Anton)

65. Lost Cities (Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 72
Verschil: +7
Knizia’s evergreen blijft het fantastisch doen in de lijst. Opnieuw een spel dat al veel opvolgers heeft gebaard, maar geen van allen hebben ze het betoverende van het origineel. Ook na meer dan honderd potjes speel ik dit nog graag.
“Het speelt in een kwartiertje en de spanning iedere keer dat je een kaart pakt en hoopt op die ene kaart die je nodig hebt maakt het een van de beste spellen voor twee spelers.” (Sem)
“Het blijft een zeer knap spelletje: simpele regels, speelt vlot en biedt een blijvende uitdaging. Net daarom een blijvende topper.” (Bart)

64. Lords of Waterdeep (Peter Lee en Rodney Thompson, 2012)
Positie vorig jaar: 46
Verschil: -18
De lijst telt verschillende spellen waarbij ik me ieder jaar weer verbaas dat ze het in de lijst blijven uithouden. Lords of Waterdeep is er zo een. Niet dat ik het een matig spel vind (integendeel), maar wel dat ze zo bestand zijn tegen de ‘Cult of the New’. Maar ja, D&D spelers moeten wel vaker cultisten bevechten.
“Vorig jaar met superstip omhoog in de top100! Kan-ie zijn mooie positie vasthouden?” (Detmar)
“Rechttoe, rechtaan worker-placer die nog vaak op tafel komt.” (Rutger)

63. Sagrada (Adrian Adamescu en Daryl Andrews, 2017)
Positie vorig jaar: 78
Verschil: +15
Met uitbreidingen en een legacyvariant treedt Sagrada definitief door tot het spellenestablishment. Een van de voordeeltjes van die club is een abonnement in deze lijst, en Sagrada maakt daar direct wat van door aardig wat plekken te klimmen.
“Eenvoudige regels maar door de goed aanpasbare moeilijkheidsgraad en scoringskaarten altijd een uitdaging om het beste eruit te halen.” (Manfred)
“Heerlijk dobbelspel waar je met uitbreidingen ook goed kan variëren. En vorig jaar met mijn dochter op stedentrip naar Barcelona ook echt gespeeld in de Sagrada!” (Mathilda)

62. Meadow (Klemens Kalicki, 2021)
Positie vorig jaar: 52
Verschil: -10
Na een mooie entree staat dit al drie jaar op rij op een vrij constante plek. Het natuurthema en de bijpassende fraaie vormgeving helpen daar vast bij. Oh, en dat het best een goed spel is natuurlijk.
“Ziet er prachtig uit en het is allemaal heel logisch opgebouwd. Het zoeken naar combinaties is nog best behoorlijk pittig.” (Robert)
“De artwork is betoverend mooi en daarnaast heb ik nog nooit zo goed een uitbreiding geïntegreerd gezien in het al uitstekende basisspel.” (Wieke)

61. Sea Salt & Paper (Bruno Cathala en Theo Rivière, 2022)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Vorig jaar was het al opgemerkt door de trendwatchers, nu kan niemand meer op SS&P (niet de statistische software) heen. Je hoeft gelukkig niet te knutselen om dit leuk te vinden, maar een beetje gemeen zijn helpt wel. Met de uitbreiding wrijf je dan extra zout in de wonde.
“Net binnen maar verslaafd.” (Yvonne)
“De spanning van kiezen voor een laatste kans of toch gewoon stoppen, of misschien toch nog een beurt doorgaan maakt dit een perfect spel. En dan ook nog met mooi verrassend artwork.” (Wendy)

Van deze lijst heb ik alles gespeeld, maar geen hiervan haalde mijn eigen lijstje. Lost Cities heeft er wel eens in gestaan en is dus een van mijn favorieten. SS&P ga ik ook steeds meer waarderen, vooral met twee spelers is het heel erg goed. Underwater Cities heb ik een keertje gespeeld, dat smaakte naar meer. Tapestry hoeft niet echt meer, net als Keer op Keer. Maar ja.