Top-100 2024: 51-60

Vandaag hebben we weer drie nieuwe binnenkomers. Twee daarvan zijn conform verwachting, de andere had ik niet in deze lijst verwacht.

60. Rovers van de Noordzee (Shem Phillips, 2015)
Positie vorig jaar: 48
Verschil: -12
De hoogtijdagen van deze rovers lijken even voorbij. Nog maar twee jaar geleden schurkte het tegen de top-20 aan, maar daar is het dit jaar weer wat verder van verwijderd. Maar Vikingen komen altijd in golven, dus je weet het nooit.
“Ook deze workerplacement doet het net even anders, wat hem erg verfrissend maakt.” (Gerard)
“Workerplacement en goederenmanagement. Laat maar komen. In het dorp de nodige voorbereidingen treffen, vervolgens op plundertocht trekken.” (Bart)

59. Tai Pan (Urs Hostettler, 1991)
Positie vorig jaar: 75
Verschil: +16
Er bestaat gerechtigheid in de wereld. Drie jaar geleden zakte Tai Pan naar een bedreigende 90e plek, daarna heeft het weer gestaag de weg omhoog gezet. Nog even en in ieder buurthuis wordt getaipand, heeft elke krant een Tai Panrubriek en lopen relaties stuk vanwege verkeerd getimede bommen.
“Het beste kaartspel voor vier personen.” (Patricia)
“Zoals Dagmar het vorig jaar zo mooi zei: Kon ik dit spel maar vaker spelen dan die enkele keer per jaar dat ik nu doe. Dat ligt niet aan het spel, maar aan het feit dat je exact vier spelers nodig hebt die het spel een beetje kennen.” (Sjoukje)

58. Race for the Galaxy (Tom Lehmann, 2007)
Positie vorig jaar: 59
Verschil: +1
Het betekent vast iets dat mijn twee topfavorieten zo vlak na elkaar komen in de lijst. Uiteraard verdienen ze het allebei om 57 posities hoger te eindigen, maar je kunt niet alles hebben.
“Nog steeds mijn favoriete kaartspel ooit.” (Rutger)
“Gestegen wegens almaar méér speeltijd. Race komt in golfjes, al naar gelang aanhakende familieleden (ik ben op een missie en hij slaagt elke keer weer). Meestal levert het vinnige en snelle tweepersoonsspelletjes op.” (Jasper)

57. Marco Polo (Simone Luciani en Daniele Tascini, 2015)
Positie vorig jaar: 44
Verschil: -17
De opvolger heeft het dit jaar niet gered (daar verklap ik vast niet veel mee, ik kan me tenminste niet voorstellen dat iemand nog verwachtte dat het langs zou komen), maar de eerste Marco Polo, waarmee dit duo zich definitief op de kaart zette, gaat nog wel even mee.
“Ik sta niet bekend om mijn geduld voor spellen met een leercurve. Ik prijs mij gelukkig dat ik met dit spel geduld heb betracht. Een prachtig spel volop keuzen, schaarste en onoverwinnelijk lijkende startkarakters. Deze reis naar China verveelt nooit.” (Roger)
“Geef mij maar interactie in plaats van dat solistische op je bordje staren van veel nieuwe spellen!” (Saskia)

56. De betoverde torens (Wolfgang Kramer en Michael Kiesling, 2022)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Het is hier dan wel geen BGG, toch hebben net wat zwaardere spellen een grotere kans deze lijst te halen. En als ze wat toegankelijker zijn, dan hebben we ook hier een voorkeur voor optimalisatiespelletjes die je zelfs solo kunt doen. Kortom, alles wat De Betoverde Torens niet is: een dynamisch familiespel voor grotere groepen, van de hand van twee oude witte mannen. Betoverend.
“Een heerlijk familiespel, beetje strategie, beetje geheugen en een vooral heleboel lol. “Waar zijn m’n tovenaars?” is een veel gehoorde uitspraak.” (André)
“Kramer en Kiesling kunnen het nog steeds. Een tof, toegankelijk loopspel met een gemeen randje. Natuurlijk met een geluksfactor, maar stiekem toch voldoende plan- en keuzemogelijkheden binnen een vlot spelverloop. Zeker een winnaar.” (Paul)

55. 7 Wonders (Antoine Bauza, 2010)
Positie vorig jaar: 38
Verschil: -17
In sommige genres is het spel dat het op de kaart zette nog steeds het meest geliefde, bij de doorgeefspellen moet 7 Wonders z’n meerdere erkennen in sommige opvolgers. Zelfs de tweepersoonsversie is dit ver voorbij gestreefd.
“Nu ons spelersaantal vaak wat groter is doordat minder wordt uitgegaan in de vriendengroep, komt dit meer op tafel. Een kaartje kiezen en doorgeven, valt altijd in de smaak!” (Elien)
“Ontwikkel je stad tijdens de Oudheid in dit fijne en prachtig geïllustreerde kaartspel dat ook voor grote groepen geschikt is.” (Jelle)

54. Het witte kasteel (Isra C. en Shei S., 2023)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Het zal waarschijnlijk niemand verbazen dat Het witte kasteel de lijst gehaald heeft. Hooguit dat het niet nog hoger in de lijst belandde. Ik ben benieuwd of het De rode kathedraal volgend jaar ook gaat lukken, als de Nederlandstalige versie er is.
“In negen beurten zorgt dit spel voor spanning en uitdaging op spelgebied, knap gemaakt en veel spel voor je geld in een tijd waarin bordspellen steeds duurder worden.” (Wendy)
“Dit jaar een speciale vermelding voor dit kleine doosje vol europlezier en dat allemaal in negen speelbeurten.” (Joël)

53. Darwin’s Journey (Simone Luciani en Nestore Mangone, 2023)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Ook dit Italiaanse Kickstartersucces over de grootste wetenschapper in de geschiedenis is geen verrassing te noemen in de lijst van dit jaar. Luciani is met vijf spellen een van de populairste auteurs in de lijst. Dit is een van de twee met coauteur Mangone.
“Het ontstaan van de evolutietheorie had ook een hele reis nodig, net zoals het leren begrijpen van Darwin’s Journey. Maar voor degenen die standvastig zijn en erin willen geloven, opent zich een prachtige spelbeleving.” (Frank)
“Ik houd van worker placers en dit is er weer één met veel nieuwe listigheden. Het maakt Darwin’s Journey niet alleen tot een mooi, maar ook spannend en leuk spel. Meespelen is belangrijker dan winnen.” (Roger)

52. Pandemie (Matt Leacock, 2008)
Positie vorig jaar: 38
Verschil: -18
Voor de meeste mensen was Pandemie hun eerste kennismaking met coöperatieve spellen. En dat kon minder, zoals we dan in Groningen zeggen. Met inmiddels ontelbare varianten en natuurlijk de legendarische legacy’s.
“Het eerste coöperatieve spel dat ik ooit speelde en vervelen doet het eigenlijk nog steeds niet, samen de wereld redden, wie wil dat nu niet?” (Gertrude)
“Corona is inmiddels verdwenen, maar deze coöp klassieker verdwijnt niet uit mijn lijst!” (Wiljan)

51. Maracaibo (Alexander Pfister, 2019)
Positie vorig jaar: 50
Verschil: -1
Vorig jaar opende Maracaibo de bovenste helft van de lijst, nu sluit het de onderste af. Bordspellen in de setting van de Caraïben in de zeventiende eeuw hebben waarschijnlijk hun langste tijd gehad, maar afgaand op de populariteit is Maracaibo een waardig afscheid.
“Ik ben een grote Alexander Pfister-fan en het is moeilijk om zijn spellen te rangschikken, maar Maracaibo blijft de topper voor mij.” (Karel)
“Ook een topspel mede door de variatie aan kaarten die je gebruikt is het iedere keer weer anders” (Theo)

De spellen van vandaag zijn, een uitzondering daargelaten, wat pittiger dan gemiddeld. Op Maracaibo na heb ik ze allemaal gespeeld en hier zit geen slecht spel bij. Tai Pan en Race zijn uiteraard mijn torenhoge favorieten, de rest ken ik niet allemaal goed genoeg om ze te rangschikken.