Yellow & Yangtze

Geplaatst door

2-4 spelers
60-90 minuten
Auteur: Reiner Knizia
Uitgever: Grail Games (2018)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 5]

Het spel…

Sinds Boardgamegeek in 2001 begon hebben daar slechts zeven spellen bovenaan de lijst van best gewaardeerde spellen gestaan. Een daarvan was Reiner Knizia’s meesterwerk Eufraat en Tigris. Hoewel Knizia graag zijn succesvolle spelideeën hergebruikt, is hiervan in al die jaren maar één aanverwant spel gepubliceerd. Dat veranderde met de komst van Yellow & Yangtze, dat het toneel duizenden jaren later en evenvele kilometers naar het oosten verplaatst, ten tijde van de zeven strijdende staten in wat nu China is.

De kern van het spelidee is gelijk gebleven. Door het plaatsen van leiders en tegels bouwen de spelers samen verschillende rijken op en scoren zo punten in verschillende kleuren. Dat gaat extra goed als je een pagode weet te bouwen. Die leveren namelijk een gestage stroom van punten op en zijn daarom erg geliefd. Maar waarom eentje bouwen als je ze ook in kunt pikken? Revoluties en oorlogen zijn zo al snel onvermijdelijk. Een conflict winnen is plezierig, maar verzwakt vaak je positie op het bord. Overwinnaars van oorlogen willen nog wel eens tijdens een revolutie sneuvelen.

Zo leidt het ene conflict het andere weer in, wat erg goed past bij de achtergrond van het spel: een voortdurende oorlog van allen tegen allen, af en toe onderbroken door korte periodes van vrede. Het spel eindigt als alle partijen moegestreden en de tegels op zijn. Je eindscore is net als in Eufraat en Tigris het aantal punten in de kleur die je het minste hebt; de speler met de hoogste eindscore wint.

…en de waardering

Iedere beoordeling van Yellow & Yangtze kan alleen maar beginnen met de vergelijking met Eufraat en Tigris. Wat is er beter, wat is er slechter? En verschillen ze überhaupt genoeg van elkaar? Het antwoord op die tweede vraag is zeker bevestigend. De meest opvallende verschillen zijn de zeshoekige tegels en de enkelkleurige pagodes, maar het belangrijkste is de manier waarop oorlogen worden beslecht. In Eufraat en Tigris werden die gespeeld in de kleur van de betreffende leiders, hier gebruik je alleen de rode soldaten. De impact van oorlogen is ook een stuk kleiner. Ze leveren minder punten op richten geen slachting op het bord meer aan. Bij Eufraat en Tigris kan het na een oorlog soms lijken of de Soemeriërs de atoombom al kenden, hier sneuvelt er hooguit een rode pagode.

Yellow & Yangtze is al met al wat eleganter en tactischer, waar Eufraat en Tigris soms voelt als een epische strijd om alles of niets. Welke je leuker vindt is een kwestie van smaak. Ik beleef aan allebei erg veel plezier en zie geen reden om ze niet allebei in mijn verzameling te houden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *