Faraway

Sommige spelauteurs leggen zich toe op het bedenken van complexe spellen met veel systemen binnen systemen. In geval van twijfel kan er altijd nog wel een ideetje bij. Voor de Franse auteur Johannes Goupy geldt het tegenovergestelde. In zijn nog overzichtelijke ludografie overheersen eenvoudige, maar toch niet oppervlakkige spelletjes zoals Pixies en Elawa. Net als bij Elawa is Corentin Lebrat hier de coauteur.

In Faraway reis je door het steeds veranderende continent Alula en kom je, op zoek naar roem, verschillende bewoners en heiligdommen tegen. De spelers verkennen Alula door in acht ronden telkens simultaan een kaart te spelen, en daarmee een opvolgende rij maken. Op de kaarten staan getallen, symbolen en een puntenwaarde. Is het getal van de kaart hoger dan die van de vorige, dan ontdek je een heiligdom, waar ook weer symbolen en/of punten op staan.

De grap van het spel is dat je bij het tellen van de punten begint met de achtste en laatst gespeelde kaart, en zo terug naar de eerste kaart van je reis. Want of en hoeveel punten een kaart oplevert hangt af van welke kaarten je later hebt gespeeld. Eerder gespeelde kaarten tellen niet mee. Speel je een kaart vroeg, dan weet je wat je te doen staat, maar nog niet of dat lukt. Bij een later gespeelde kaart neemt de zekerheid toe, maar vaak betekent dit dat de kaart niet veel punten meer kan geven.

Zo ga je al je gespeelde kaarten bij langs totdat je uitkomt bij je eerst gespeelde kaart en eindig je met de punten die je eventueel nog met je heiligdommen verdient. De speler met de meeste punten wint.

…en de waardering

Faraway is een fantastisch leuk kaartspelletje, ik kan er niks anders van maken. Het originele spelidee vind je in geen enkel ander spel terug en het kost een paar potjes om onder de knie te krijgen. Maar ook daarna blijft het iedere keer weer een uitdaging. Het is ontzettend lastig om te bepalen wat nu de beste volgorde is om je kaarten te spelen. Het liefst speel je ze allemaal oplopend, want dan krijg je de meeste heiligdommen. En die zijn essentieel, want zij tellen voor elke kaart in je rij mee, ook de laatste. Maar ja, het zijn juist de hoge kaarten die je echt veel punten op kunnen leveren, en daar moet je ze vroeg voor spelen. Dat betekent dat je soms af moet zien van de kans op net dat ene ontbrekende symbool, in de hoop dat dat later wel komt. Op zeker spelen levert vaak weinig punten op, vol inzetten op kaarten met veel punten kan dan weer jammerlijk misgaan.

Die lastige keuzes, gecombineerd met een opvallend korte speelduur en een bonte vormgeving, maakt Faraway een van die zeldzame spellen die je makkelijk tientallen keren kunt spelen zonder dat het verveelt. Een absolute aanrader dus.