Akropolis

De Akropolis, die kent bijna iedereen wel. De klassieke zuilengalerij in Athene is een iconisch beeld en een toeristische magneet van de eerste orde. Maar voor de Grieken is er niets kenmerkend Atheens aan. Iedere Griekse stad had er een, want een akropolis is simpelweg het hoogst gelegen deel van de stad waar zich vaak een burcht bevond.

Aan de spelers de taak om een eigen akropolis in hun stadsstaat te bouwen. Elke speler begint met een starttegel en neemt elke beurt een nieuwe tegel, bestaande uit drie zeszijdige vakjes, om die aan de stad toe te voegen.

Je kiest daarbij een van de beschikbare tegels in het aanbod. De voorste tegel is gratis, voor iedere verdere tegel moet je een steenblokje betalen per tegel die je overslaat. De tegels mag je op tafel leggen, grenzend aan je andere tegels, of er bovenop. Op de tegels staan verschillende gebouwen. De meest voorkomende zijn steengroeven. Zichtbaar leveren ze niks op, maar als je ze bedekt krijg je een nieuw steenblokje om later interessante tegels mee te kunnen pakken.

De andere gebouwen zijn er in vijf soorten, elk met bijbehorende plaza’s. Die wil je juist niet bedekken, want zij leveren wel punten op. Zo krijg je voor een tempel alleen punten als die volledig omsingeld is door andere vakjes, moet het garnizoen zich aan de rand van de stad bevinden en bij de woonwijken scoor je alleen je grootste.

Hoeveel punten elk gebouw oplevert hang ook af van het aantal sterren van de betreffende plaza’s en de hoogte van het gebouw. Eentje op het derde niveau levert drie keer zoveel punten op als een op het laagste niveau.

Het spel eindigt als alle tegels verdeeld zijn, waarna de spelers hun punten van alle gebouwen tellen. De speler met de meeste punten wint.

…en de waardering

Bij het eerste potje kun je snel denken: is dit alles? Een beetje tegels plaatsen en stapelen, dat kennen we inmiddels wel. Dat klopt helemaal, maar met een paar potjes onder de knie laat Akropolis een verrassende diepgang zien voor zo’n eenvoudig spel. Je wilt graag de hoogte in om maximaal punten te scoren, maar heel eenvoudig is dat niet. Je moet dat zorgvuldig plannen, om geen belangrijke gebouwen en plaza’s af te moeten dekken. Bovendien moet je je tegenstanders ook in de gaten houden. Als die sterk is in markten, wil je de marktplaza’s niet voor het grijpen laten liggen.

Vooral in de versie met twee spelers waarin je alle tegels gebruikt komt het strategisch plannen erg goed tot zijn recht. In combinatie met de snelle speelduur en het fraaie materiaal is dit dus zeker een aanrader voor liefhebbers van tactische tweepersoonsspellen.