Hidden Leaders

Een populair segment kaartspellen is dat met de verborgen rollen: spelers horen bij een geheim team of hebben een geheime identiteit, waardoor je nooit precies weet wat je medespelers proberen te bereiken. Weerwolven is waarschijnlijk de bekendste, maar ook Machiavelli valt wat mij betreft wel in dat genre.

Hidden Leaders geeft met de titel al wel aan waar je op kunt rekenen. De keizer is dood, en daarmee staat de gewapende vrede tussen zijn leger en het bergvolk onder druk. Hij heeft zes kinderen nagelaten, die allen strijden om de troon en daarbij steun zoeken bij de verschillende facties in het land. Behalve de legerleiding en de bergbewoners zijn dat ondoden en het diplomatieke watervolk. Inderdaad, je zou het spel zo een Game of Thrones-thema kunnen geven.

Iedere speler vertegenwoordigt een van de keizerskinderen, maar ze weten niet van elkaar welke. Door het spelen van kaarten bewegen ze de schijfjes van het leger en de bergstammen langs een spoor, in de hoop die op de goede plek te laten eindigen. Zowel de soldaten als de bergbewoners willen de andere achter zich laten, de ondoden hebben graag dat de strijdende partijen zoveel mogelijk oorlog voeren (en dus allebei ver naar voren gaan op het spoor) en het watervolk ziet het liefst dat iedereen gewoon vrienden blijft.

Het spel eindigt als een speler het vereiste aantal kaarten heeft gespeeld, waarna wordt gekeken welke factie aan het langste eind trekt. De spelers maken hun identiteit bekend, en de speler die de winnende factie ondersteunt wint het spel. Zijn daar meerdere spelers van, dan wint van hen degene met de meeste kaarten van die factie.

…en de waardering

Hidden Leaders is een vlot spel dat het voor een groot deel van de humor hebben. De vrolijke personages met Suske en Wiske-namen als Vunzige Verschijning en Herbivore Haringhaai vervelen ook na een paar potjes niet. Het spel zelf is ook prima in orde, waarbij je er wel tegen moet kunnen dat je soms weinig invloed hebt op het spelverloop en waar de schijfjes naar toe gaan. Net als je denkt dat het lekker gaat speelt iemand een kaart waardoor het er ineens dramatisch uitziet en vraag je je af wat er nog te redden valt. Als je daar tegen kunt, valt er best wat plezier aan dit vlotte kaartspelletje te beleven.