Valley of the Kings

Aangezien je langer dood bent dan je leeft, vonden de Egyptenaren het belangrijker om hun uitzet voor het eeuwige leven goed voor elkaar te hebben dan om spullen voor het dagelijks leven te kopen. En aangezien je niet weet wanneer je het tijdelijke voor het eeuwige gaat verruilen, kan je niet vroeg genoeg beginnen met het verzamelen van je grafgoederen. In Valley of the Kings staat het verzamelen van de broodnodige grafgoederen centraal. Niemand wil per slot van rekening aankomen in het hiernamaals zonder complete set kisten, een volledig dodenboek of een complete set beschermende amuletten.

Valley of the Kings kaartspelletje dat duidelijk leentjebuur heeft gespeeld van Dominion en het Puerto Rico kaartspel. Je begint het spel met een startset van tien kaarten (vier verschillende soorten). Op elke kaart staat een actie beschreven en een geldwaarde. In een beurt heb je vijf kaarten op handen die je mag gebruiken om de acties uit te voeren (onbeperkt), het geld te besteden voor de aanschaf van kaarten (onbeperkt) óf om in je graf te stoppen (maximaal 1 kaart per beurt). De kaarten die je mag kopen liggen op tafel in de vorm van een piramide van drie lagen (drie kaarten onder, daarop twee kaarten met één kaart boven). Je mag alleen de kaarten in de onderste laag kopen, maar als je daarvan een kaart koopt dan zakken de bovengelegen kaarten naar beneden. Aan het eind van een beurt wordt de piramide weer aangevuld. Aan het eind van je beurt leg je alle kaarten uit die ronde af en trek je vijf nieuwe van je trekstapel. Als je trekstapel leeg is, dan schud je de kaarten van je aflegstapel en vormt die je nieuwe trekstapel. Kaarten die je koopt komen dus later terug in je trekstapel.

Er zijn ontzettend veel verschillende kaarten en elke kaart geeft je de mogelijkheid om een bepaalde actie uit te voeren. Hoe duurder de kaarten zijn, hoe hoger hun geldwaarde en hoe lekkerder de actie die er bij hoort is. Je moet alleen niet uit het oog verliezen dat je de kaarten wel op tijd naar je graf moet verplaatsen, want zodra het spel is afgelopen (als alle kaarten zijn gekocht en iedereen evenveel beurten heeft gehad), dan krijg je alleen punten voor de kaarten die in je graf liggen. Er zijn kaarten die een vast aantal punten opleveren (bijvoorbeeld je startkaarten leveren 1 punt per kaart op), maar de meeste kaarten maken onderdeel uit van een set. De waarde van de set is het kwadraat van het aantal verschillende kaarten van die set die je hebt verzameld. Wie de meest waardevolle (meeste punten) grafgoederen heeft verzameld, wint het spel.

…en de waardering

Ik vind het ontzettend leuk dat de setjes die je in dit spel verzameld ergens op slaan. Het is logisch dat een Egyptenaar tijdens zijn leven probeerde om een complete set amuletten aan te schaffen of alvast een onderdeel van het dodenboek liet maken. De afbeeldingen zijn mooi en zouden niet misstaan in een catalogus van een Egyptisch museum. Ik vond het ook een leuke twist dat je kaarten in je graf moet afleggen om ze aan het eind van het spel te mogen waarderen. Daardoor moet je af en toe hele lekkere kaarten (mooie acties en/of hoge geldwaarde) toch uit het spel nemen en dit geeft je interessante keuzes (leg ik de kaart nu af of voer ik nu de actie uit en gok ik er op dat ik nog wel een kans krijg om de kaart af te leggen). Het nadeel van dit spel is dat er zo veel verschillende kaarten zijn dat je continue aan het lezen bent wat er op de kaarten staat. Dit haalt de vaart soms wat uit het spel. Het spel zou denk ik leuker zijn geweest met net iets minder variatie in het aantal acties. Ik kan het spel, tot mijn spijt, dan ook net geen vier pionnen geven.