Le Havre

Het spel …

Agricola heeft voor een enorme aardbeving gezorgd in de spellenwereld. Dit spel werd in korte tijd ongekend populair en wist zelfs Puerto Rico van de nummer één positie op BoardGameGeek te stoten. Zoals het wel vaker gaat, werden de ogen niet alleen op het spel maar ook op de maker gericht. Zou Agricola een eenmalig succes zijn of zou Uwe Rosenberg met nieuwe spellen het succes van Agricola kunnen evenaren? Een jaar nadat Agricola ten tonele verscheen, presenteerde Uwe Rosenberg de opvolger: Le Havre.

In Le Havre zijn de spelers geen boeren maar beginnende havenbaronnen. Aan het begin van het spel heb je een bootje en een klein startkapitaal en tijdens het spel probeer je steeds rijker te worden. Een spelersbeurt bestaat uit twee delen: eerst vaart je boot een stap verder waardoor nieuwe eenheden grondstoffen en geld in het spel komen (op het bord staat aangegeven welke) en daarna voer je een actie uit.

De acties die je kunt uitvoeren kun je in drie groepen opdelen. Allereerst kun je van één grondstofsoort de hele voorraad pakken die op de kade ligt. De grondstoffen kun je vervolgens gebruiken om gebouwen te bouwen (actie 2). En deze gebouwen kun je dan weer gebruiken om nieuwe acties uit te voeren (actie 3). Ook de andere spelers kunnen gebruik maken van jouw gebouwen, maar hier moet dan wel voor betaald worden.

Aan het begin van het spel komen er simpele, goedkope gebouwen in het spel, maar gedurende het spel komen er steeds geavanceerdere gebouwen bij. De gebouwenacties heb je ook echt nodig om verder te komen. Simpele gebouwen kun je nog met klei bouwen, maar later in het spel heb je toch echt bakstenen nodig. En om klei in bakstenen om te zetten moet je eerst met een stapel klei onder je arm naar de steenbakkerij.

Tijdens het spel moet je ook je gezinsleden voeden. Dit gebeurt net als in Agricola in een zogenaamde oogstfase. Zonder dat je het door hebt groeit je gezin op de achtergrond welig, want de hoeveelheid eten die ze aan het eind van iedere ronde verwachten aan te treffen op de tafel, wordt iedere ronde hoger. Je moet tijdens het spel dus vooral niet vergeten om ook voedsel te produceren (bijvoorbeeld vissen die je vervolgens omzet in gerookte vis zodat er meer monden mee gevoed kunnen worden). Tijdens de oogstfase krijg je bovendien ook extra graan als je al graan had en een extra koe als je al minimaal twee koeien had (en daar kan je dan dus weer vlees en huiden van maken).

… en de waardering

Ondanks de overeenkomsten, hebben Le Havre en Agricola een compleet andere speelgevoel. Agricola is een spel dat je echt beleeft, terwijl Le Havre veel abstracter is. In Le Havre ligt het maximalisatie-vraagstuk (dat stiekem natuurlijk ook in Agricola zit) veel dichter onder het oppervlak en dit gaat ten koste van de sfeer van het spel. Een ander verschil is de hoeveelheid tijd die je hebt. In Agricola komt het eind van het spel altijd te snel, er is altijd iets wat je nog heel graag had willen doen. Bij Le Havre zijn tegen het eind van het spel vaak (bijna) alle gebouwen wel gemaakt en ben je vooral bezig om de boel efficiënt af te ronden (hoe zet ik alles wat ik heb nog even snel om in punten). Een laatste verschil vind ik dat Le Havre veel eentoniger speelt dan Agricola. Het hele spel door varen de bootjes maar heen en weer voor de kade, komen er wat grondstoffen bij, voeren de spelers acties uit. Het spel kabbelt in een aangenaam tempo voort, maar wist mij maar op weinig momenten op het puntje van mijn stoel te krijgen.

Ik vind Le Havre dan ook een lastig spel om te waarderen. Aan de ene kant heb ik het met plezier gespeeld, aan de andere kant heeft het toch wel een aantal minpuntjes (het gebrek aan variatie, het weinig enerverende einde, de lange speelduur). Het spel is zeker niet slecht, maar mist met name het belevingselement dat Agricola naar een hoger plan heeft getild.