Koopmanshuis

Het spel …

De laatste jaren is Stefan Feld vooral bekend en actief als vaste ontwerper voor alea. Maar ook daarbuiten verschijnen regelmatig spellen van hem. Een van de bekendste van het afgelopen jaar is Het Koopmanshuis, in Nederland uitgegeven door The Game Master.

Het spel speelt zich af in Hamburg, waar de spelers proberen om handelsgoederen te verwerven om opdrachten mee te vervullen. Die leveren punten op, waarvan je natuurlijk de meeste moet hebben om te winnen.

Iedere ronde wordt er een aantal kaarten omgedraaid, waar de spelers op mogen bieden. Wil je een kaart hebben, dan zet je er simpelweg een mannetje bij. Als iedereen zijn drie mannetjes geplaatst heeft wordt er afgerekend. De speler die als eerste zijn mannetje heeft geplaatst heeft het recht om de kaart te mogen kopen. De prijs is gelijk aan het totale aantal mannetjes dat bij deze kaart is geplaatst. Vindt de speler het te duur dan haalt hij zijn mannetje weg en mag de speler van het volgende mannetje de kaart kopen, waarbij de prijs een geldstuk daalt.

Op ze manier worden alle kaarten afgerekend en begint de volgende ronde. De kaarten kunnen je handelsgoederen opleveren, opdrachten om punten mee te scoren, kaarten die zelf punten waard zijn en niet in de laatste plaats brandweermannen.

Hamburg is namelijk een vreemde stad. Vier keer per jaar, een keer per seizoen, breekt er een brand uit. De spelers moeten hun brandweerlieden inzetten om de brand te bestrijden. De speler met de meeste brandweerlieden krijgt punten, de speler met de minste levert ze in. In het begin gaat het maar om een puntje, de laatste keer om vier punten.

Het spel eindigt als de stapel kaarten op is en de laatste brand geblust is. Spelers krijgen nu punten voor hun kaarten. De speler met de meeste punten wint.

… en de waardering

Het Koopmanshuis is een heel aardig biedspelletje, waar interactie een grote rol speelt. Je moet goed nadenken bij welke kaarten je je mannetje neerzet en daarbij zowel je eigen kapitaal als dat van anderen in de gaten houden. Vaak zul je de prijs opdrijven om maar te voorkomen dat iemand een bepaalde kaart gaat krijgen.

Allemaal spannende keuzes, maar helaas stelt Het Koopmanshuis wat teleur waar het variatie betreft. Het zijn altijd dezelfde kaarten die langskomen in een min of meer vaste volgorde. De verrassing is er daardoor na een paar spelletjes snel af. Als speler heb je geen invloed in wat er geveild wordt, alleen op de prijs.

Het Koopmanshuis is dus best aardig voor op zijn tijd, maar legt het in ieder aspect af tegen klassiekers als Ra, Taj Mahal en Modern Art. Voor het echte biedspel moet je nog steeds bij Reiner Knizia zijn.