Famiglia

Het spel …

Famiglia is een tweepersoonskaartspelletje van Friedemann Friese. In dit spel moet je je proberen op te werken in het criminele circuit. Je begint met hangjongeren die nog maar net van het rechte pad af zijn gestapt, maar via hun connecties breid je je criminele organisatie uit naar de echte engerds. Als je je netwerk op de juiste manier in zet ben je voor je het weet king of the underworld.

Je begint beide met twee kaarten in vier kleuren met de waarde nul. In het midden van de tafel worden zes kaarten willekeurige kaarten opengedraaid waarop met gangsters in de vier verschillende kleuren met waardes variërend van 0 tot 4. Gangsters met een waarde nul mag je gewoon pakken, maar een gangster met waarde één (vermoedelijk verwijst dit naar het aantal jaren dat de betreffende modelburger in de bak heeft gezeten) komt alleen als je twee kaarten met waarde nul in dezelfde kleur laat zien. Een gangster van level twee, sluit zich alleen aan als je twee level ééns in de aanbieding hebt, enz. Je mag vervolgens de nieuwe kaart en één van de gespeeelde kaarten (terug) op handen nemen. De andere gespeelde kaart komt voor je op tafel te liggen. Deze kan je dus niet meer gebruiken.

De gangsters van level één en hoger hebben ook allemaal speciale eigenschappen. De knokploegen (geel) kunnen bijvoorbeeld de waarde van de kaarten in het midden van de tafel verlagen zodat je ze makkelijker kan scoren. De huurlingen (groen) zijn in te zetten als jokers en de boekhouders (blauw) helpen je om kaarten terug op handen te mogen nemen. De Mooie Mario’s (rood) hebben geen speciale eigenschap, behalve dan dat ze aan het eind lekker veel punten opleveren.

Het spel is afgelopen als de gangsters zich allemaal hebben aangesloten bij één van de twee rivaliserende bendes of als geen van beide spelers meer wat kan doen.

… en de waardering

Famiglia is mij heel goed bevallen. Met een beperkt aantal regels heeft Friedemann een spel met veel diepgang weten te creëren. De eerste paar rondes is het vaak wel even wennen aan welke kaarten je moet afleggen en welke je terug op handen mag nemen, maar na vijf minuten heeft iedereen dit wel door. Je moet echt goed nadenken over in welke volgorde je de kaarten speelt en goed opletten dat je zo lang mogelijk de beschikking houdt over alle vier de kleuren. Het spel heeft een goede balans tussen tactische en strategische keuzes waardoor je echt de hele tijd moet blijven opletten. Het is ook nog eens lekker handzaam en daardoor een ideaal spel om mee op vakantie te nemen. Ik wist niet dat het zo leuk was om via netwerken de criminele carrièreladder op te klimmen.