Dobble

Het spel …

Bijna iedereen kent Set, het klassieke spel van patroonherkenning. In dit genre van concentratiespellen zijn er inmiddels al vele soortgelijke spellen verschenen, zoals Jungle Speed, Rasende Roboter en Abracadabra. Een van de jongste familieleden is Dobble, al is dat wel geïnspireerd door een ouder spel, Kunterbunt.

Dobble bestaat uit 55 ronde kaarten, met op iedere kaart 8 verschillende symbolen. Die symbolen zijn zo gekozen dat ieder willekeurig paar kaarten precies één symbool gemeen heeft. Niet meer, niet minder. De truc is dat de spelers zo snel mogelijk het overeenkomende symbool moeten zien en benoemen.

Dobble kent vijf mini-spellen, waarin deze snelle herkenning allemaal centraal staat. In een van de varianten worden de kaarten bijvoorbeeld onder de spelers verdeeld en wordt er een kaart open op tafel gelegd. Deze kaart vormt de aflegstapel. De spelers moeten nu hun kaarten een voor een op de aflegstapel leggen door het gemeenschappelijke symbool van hun bovenste kaart en de bovenste kaart van de aflegstapel te noemen en hun kaart er vervolgens op te leggen. Allemaal zo snel mogelijk natuurlijk, want wie als eerste zijn kaarten kwijt is heeft gewonnen.

De andere vier mini-spellen bieden meer van dit spelplezier, het ene nog wat chaotischer dan het andere. De regels suggereren wel een soort van puntentelling, maar het staat je natuurlijk vrij om eender welke variant (en hoe vaak) te spelen, al dan niet met punten. Het spel wordt er niet anders van.

… en de waardering

Dobble laat zich nog het best omschrijven als een lightversie van Set. Hier kunnen kinderen prima meespelen en is het doorgaans niet altijd dezelfde die wint. Bovendien zorgen de verschillende mini-spelletjes voor de nodige variatie. Door de toegankelijkheid is dit zo’n zeldzaam spel dat bij iedereen eigenlijk wel goed valt, of tenminste op de lachspieren werkt. Zolang je het niet te serieus neemt en je mee laat voeren in de onschuldige stress van Dobble is hier aardig wat plezier aan te beleven.