Cacao

Ik heb ooit een kaart gezien met de tekst: Things are getting worse, please send chocolate. Tsja, er zijn slechtere manieren om een vriend in nood te steunen. Er zijn maar weinig mensen die niet van chocola houden en dat is niet iets van de laatste tijd. Tweeduizend jaar geleden ontdekten de volken in Midden- en Zuid-Amerika al wat voor lekkers je van de cacao-vrucht kan maken. In Cacao ben je een stamhoofd in de oerwouden waar de cacao-vrucht groeit en het is jouw taak om jouw stam naar roem en welvaart te leiden door middel van onder andere het kweken van cacao-vruchten en het verhandelen van de oogst.

Cacao is een legspel (in de traditie van Carcassonne), maar dan met een twist. De twist is dat er twee soorten tegels zin, namelijk stamledentegels en oerwoudtegels. Op de oerwoudtegels staat afgebeeld wat je in het oerwoud kan vinden (cacao-plantages, markten, goudmijnen, water, cultusplaatsen en tempels). Op de stamledentegels staan vier stamleden afgebeeld. De manier waarop de stamleden over de zijden van de tegel zijn verdeeld verschilt, variërend van op elke zijde één tot drie op één zijde/één op een zijde/twee lege zijdes. Tijdens het spel ontstaat een soort dambord waarbij de tegels om-en-om liggen zodat de stamleden altijd grenzen aan een oerwoudtegel.

In een spelersbeurt legt een speler eerst een stamtegel neer. Deze tegel moet dus grenzen aan een oerwoudtegel. Vervolgens controleer je of door het leggen van deze tegel er een vak is ontstaan dat grenst aan twee stamtegels. Zo ja, dan leg je daar een oerwoudtegel neer. Vervolgens worden de zojuist neergelegde tegels uitgevoerd. Dit wil zeggen dat je kijkt welke stamleden voor het eerst aan een oerwoudtegel zijn gaan grenzen (zowel je eigen als die van andere spelers). Ieder stamlid mag dan de actie uitvoeren die bij die tegel hoort. Als je dus bijvoorbeeld twee stamleden aan een dubbele plantage hebt staan, dan krijg je vier cacao-vruchten. Vervolgens moet je proberen om deze vruchten zo duur mogelijk te verkopen op markten (de verkoopprijs op de markten varieert van 2 tot 4 geld).

Dit is echter niet de enige manier om aan punten te komen. Ook door te werken aan je watervoorziening kan je flink scoren (dit wordt op een apart scorespoor op een bordje bijgehouden). Verder kan je nog de goden aanbidden. Per tempel krijgt de stam die het hardst aanbeden heeft de meeste punten, dus dat kan best oplopen.

Zodra alle tegels gelegd zijn, is het spel afgelopen. Wie dan de meeste punten heeft wint het spel.

…en de waardering

Het eerste wat aan Cacao opvalt is hoe mooi en kleurrijk het er uit ziet. Het spel zit ook nog eens in een mooie inlay waar alle speelstukken perfect in passen (je moet de doos alleen daarna niet op zijn kop houden want dan ligt als nog alles door elkaar). Het spel zelf is een echt familiespel. De regels zijn simpel en je kan altijd wel iets leuks in je beurt. Ik vind het een leuke vondst dat tegels die door het aanleggen van oerwoudtegels ook invloed hebt op wat een andere speler krijgt. Soms wil je zelf een tegel leggen, maar geef je je tegenstander daardoor ook een mooi cadeautje en de vraag is of je dat wel wil. Voor veelspelers is Cacao wat aan de lichte kant. Het is een leuk tussendoortje om een keer te spelen, maar het heeft te weinig te bieden om echt in de smaak te vallen en dus vaak op tafel te komen. Bij families met kinderen van een jaar of 8 tot 10 zal het denk ik beter in de smaak vallen door de combinatie van het mooie spelmateriaal, het vlotte spelverloop, de korte speelduur met net genoeg speler-interactie om het leuk te houden.