Azul: Zomerpaviljoen

Azul is zo’n spel dat je eigenlijk met iedereen kan spelen door de combinatie van looks, simpele regels en beperkte speelduur. Inmiddels zijn er twee spin-offs van Azul verschenen. Als eerste verscheen Azul de Ramen van Sintra waarin je een glas en lood raam moest bouwen. En dit jaar verscheen Azul Zomerpaviljoen waarin dit keer een Zomerpaviljoen gebouwd moet worden voor de Portugese koning Manuel I.  

De plattegrond van het zomerpaviljoen dat je moet bouwen is al voor je bedacht en staat op een stevig kartonnen bordje. De plattegrond ziet er uit als een zeven prachtig gekleurde sterren gemaakt uit ruitvormige tegels die in een soort rondje bij elkaar liggen.

Het spelt duurt zes rondes. In iedere ronde is één kleur de jokerkleur (je kan aflezen welke kleur dit is op het bordje waarop ook de scores worden bijgehouden). De bouwmaterialen voor de paviljoens liggen (net als in de andere twee Azul-varianten) in het midden op tafel op ronde schijven. Als je aan de beurt bent mag je van zo’n schijf alle tegels in één kleur pakken (maar je mag niet de tegels in de jokerkleur pakken). De andere tegels schuif je naar het midden van de tafel en als hier al tegels in de jokerkleur van de ronde liggen dan mag je daar ook één van pakken. In plaats van pakken van de ronde schijven mag je ook alle tegels van één kleur (en een jokertegel) uit het midden pakken. De speler die dit als eerste doet wordt de nieuwe startspeler, maar moet ook net zo veel stapjes achteruit op het scorespoor als dat je tegels pakt.  

De tegels die je op deze manier pakt, leg je eerst even naast je spelersbordje neer. Pas als alle tegels in een ronde gepakt zijn, ga je ze op je bordje leggen. Elke ster van het zomerpaviljoen bestaat uit zes tegels. Op het bordje staat hoeveel tegels je neer moet leggen om een tegel op een veld van een ster te mogen plaatsen. Zo bestaat elke ster uit een veld waar je één tegel voor nodig hebt (die je dan neerlegt), een veld waar je twee tegels voor nodig hebt (je legt er dan één neer en de ander gaat in toren waar afgelegde tegels worden bewaard, en verder velden voor drie, vier, vijf en zelfs zes tegels (waarbij je dus telkens één tegel op het bordje legt en de andere tegels in de toren stopt). Voor de eerste tegel die je neerlegt scoor je één punt en daarna scoor je punten voor het aantal tegels waar een tegel samen een aaneengesloten groepje mee vormt. Als je dus een ster afbouwt dan levert de laatste tegel zes punten op. Op de middelste ster mag je zelf weten welke kleur je waar neerlegt, maar mag elke kleur maar één keer voorkomen.  

Op verschillende plekken op het bord kan je bonustegels verdienen als je stukjes van het bord hebt volgebouwd. Als je van een kleur bijvoorbeeld een stukje bij het vijf en zes veld hebt gelegd, dan mag je drie bonustegels van het bordje met het scorespoor pakken. Op andere plekken tussen verschillende sterren in kan je twee of één bonustegel verdienen.  

Na zes rondes is het spel afgelopen. Denk maar niet dat je paviljoens dan al af zijn, dat is echt onmogelijk.  Dat past dan wel weer goed bij het thema: het echte zomerpaviljoen is namelijk nooit gebouwd doordat de koning stierf voor met de bouw begonnen kon worden. Maar misschien is het wel gelukt om één of meerdere sterren af te bouwen of om alle velden met de waarde één, twee, drie of vier te bedekken. Hiervoor kan je namelijk flink wat bonuspunten scoren. Wie in totaal de meeste punten heeft gebouwd, wint het spel.  

….en de waardering  

In Azul Zomerpaviljoen komen veel elementen uit good old Azul terug: de manier waarop je tegels pakt, het nodig hebben van verschillende aantallen tegels om één tegel te plaatsen en het scoren van punten door aangrenzend te bouwen. Maar ondanks de overeenkomsten, is Azul Zomerpaviljoen echt een heel ander spel.   Dat begint al bij het pakken van tegels waarbij  iedere ronde en kleur de joker is. Dit maakt dat je soms toch voor een andere kleur gaat dan je eigenlijk wilde, omdat je daar een jokertje bij krijgt. Verder is de kleine variant dat de eerste speler die tegels uit het midden pakt, minpunten krijgt voor elke tegel die hij pakt een gamechanger. Ineens is het stuk minder aantrekkelijk om een grote groep tegels te pakken. Verder is deze Azul een stuk uitdagender doordat je aan zeven sterren bouwt. Het liefst zou je je focussen op één of twee sterren en die helemaal volbouwen omdat dit de meeste punten oplevert. Maar daardoor loop je veel bonustegels mis (de bonusvakjes liggen vooral tussen de sterren in) en die wil je ook graag hebben. En je wil eigenlijk ook wel de extra punten die je scoort door alle velden met een bepaald getal bedekt te hebben. Doordat je op zoveel verschillende manieren punten en bonustegels kan scoren, moet je kiezen waar je voor gaat. Maar dan ben je er nog niet. Je moet namelijk ook nog een beetje opletten wat de anderen doen. Door namelijk op strategische momenten de juiste tegels voor iemands neus weg te pakken kan je iemand veel punten door de neus boren.  

Ik vind deze nieuwe Azul-variant echt super leuk. Waar Azul een echt familiespel is, is deze variant eerder een spel voor de verwende veelspeler. Er is veel meer vrijheid in wat je kan doen doordat er zo veel manieren zijn om punten en bonustegels te scoren. En daardoor verloopt geen enkel potje hetzelfde waardoor je iedere keer weer opnieuw voor een uitdagende puzzel staat.